پیگیر رفع مشکل شاپور بودیم، اما بحران بیکاری و شرایط بد اقتصادی و نبود امنیت شغلی به اهالی هنر امان نمی دهد تا دمی آرامش داشته باشند. شاپور عظیمی سحر یکشنبه به خواب ابدی رفت تاز دنیا و شر و شورش بیاساید دمی.
دو روز از انتشار این خبر گذشته است که: "شاپور عظیمی" منتقد و مدرس سینما، نویسنده کتابهای سینمایی ۲۸ بهمن ماه در بیمارستان به دلیل عوارض قلبی درگذشت.
شاپور عظیمی متولد ۱۳۴۲ در تهران بود. او تا مقطع کارشناسی ارشد، سینما خوانده و مترجم بیش از ۳۰ عنوان کتاب در زمینه سینما، ادبیات و روانشناسی است. بیش از ۳۰ سال سابقه نگارش مقالات سینمایی در نشریههای مختلف سینمایی دارد. از جمله کتابهای ترجمهشدهاش میتوان به اصول اساسی کارگردانی سینما، فیلمنامهنویسی در قرن ۲۱، روانشناسی و زیباییشناسی سینما و... اشاره کرد.
فرزندش گفته بود: «شاپور عظیمی به دلیل گرفتگی رگهای قلبش هفته گذشته در بیمارستان بستری شده بود و تحت مراقبت بود و امروز قرار بود از بیمارستان مرخص شود تا در ماههای آینده تحت عمل جراحی قرار بگیرد اما متاسفانه اجل مهلت نداد.»
علیرضا حسینی مستندساز و دوست شاپور عظیمی همزمان با خاکسپاری او متنی را منتشر کرده که قابل تامل است، او تحت عنوان «اندک، اندک جمع مستان میروند. شاپور عظیمی از نیکان سینما بود» نوشته است:
«بیش از ۳۵ سال دوستی ما ادامه داشت از سال ۶۸ تاکنون. و از جوانی در کارهای زیادی همکاری داشتیم. در ماههای گذشته و هفته گذشته گفتگو کردیم. بیمارستان قلب بود. گفت سه رگ قلباش بسته شده و آماده میشود برای درمان...
همچنان پیگیر رفع مشکلات بیمه از کارافتادگی، بازنشستگی و درمانی بود. بیمهاش به دلایلی قطع شده بود، پیگیر رفع مشکل شاپور بودیم، اما بحران بیکاری و شرایط بد اقتصادی و نبود امنیت شغلی به اهالی هنر امان نمی دهد تا دمی آرامش داشته باشند. شاپور عظیمی سحر یکشنبه به خواب ابدی رفت تاز دنیا و شر و شورش بیاساید دمی.